Natuurlijk moet een paard ook leren spiergroepen aan te spannen. Anders gaat hij in zijn gewrichten hangen waardoor de rug als een soort hangbrug tussen schouders en bekken hangt. Of je paard hangt zijn hoofd in je handen. In beide gevallen geen goed idee. Een paard dat in zijn gewrichten hangt heeft een grotere kans op klachten en slijtage van de gewrichten.

De houding van het skelet tijdens een beweging wordt bepaald door de spieren die de botten ten opzichte van elkaar

Het interessante aan paardrijden is dat je kunt leren welke spieren een paard gebruikt tijdens een oefening. Voor iedere spiergroep is wel een oefening te bedenken. De kunst is vaak om bepaalde spiergroepen te kunnen activeren, zonder dat het ten koste gaat van een prettige houding van de wervelkolom. Het is leuk als je door een oefening de hurken van een paard sterker maakt, maar als het dier daarbij zijn hals naar binnen trekt, zijn rug laat zakken en daarbij zijn tussenwervelschijven samendrukt, ontstaat er op den duur irritatie langs de rug. Om maar niet te spreken over het ongemakkelijke gevoel wat het paard ervaart.

Omdat het paard ontzettend veel spieren heeft die actief zijn tijdens de beweging, is het een beetje veel om ze allemaal te bespreken.

Vandaar dat hieronder een aantal spiergroepen besproken worden die het meest belangrijk zijn om te weten.

 

In de fase waarbij gewerkt wordt aan het ontspannen van de wervelkolom en het paard in de lengtebuiging kan lopen, zal hij de spieren op de buik an moeten spannen om de wervelkolom in de buiging te brengen.